تخیل در معماری-فوتوریسم معماری

تخیل در معماری امروز کشور ما عنصری به خواب فرو رفته می باشد. عنصری که آموزش ندیده و پرورش نیافته است. به گونه ای که معماران در کارهای خود به عرصه تخیل قدم نمی گذارند، غافل از اینکه در دنیای پیشرفته کنونی تخیل در زیبایی و ماندگاری اثر تاثیر بسزایی دارد.
تخیل به عنوان تصور چیزهایی که وجود ندارند سه جنبه اصلی دارد :
1- ترکیب شهودی تصاویر و مفاهیم
2- تلفیق کارکردهای بازآفرینانه حافظه و خاطره با نوآوری های سازنده
3- میانجی گری میان تجارب گذشته و دستاوردهای حاضر : نقش تولیدی و سازنده تخیل
تاثیر این سه جنبه بر معماری و نوآوری در معماری بسیار مهم میباشد . به گونه ای که معمار با ترکیب تصاویر جای گرفته در ذهن خود و همچنین تصور ذهنش از آینده می تواند طرحی نوآورانه ارائه دهد.
در هم شکستن محدودیت ها و ذهنیات گذشته باعث میشود که معمار بتواند بنایی را که وجود ندارد و امکان ساختن آن ممکن نیست تصور کند و در پی ساخت آن برآید در مرحله بعدی تلفیق کارکردها ی حافظه و برخورد آن با نوآوری های سازنده ، معمار را در جهتی پیش میبرد که طرح تخیلی خود را باور کرده و قابل اجرا بداند. در مرحله بعد طرح تخیلی معمار نقش تولیدی و سازنده می یابد به طوریکه معمار طرح خود را قبول کرده و ذهن خود را به سمتی هدایت میکند که در پی ساخت اثر خلق کرده در ذهن خود باشد.
مکتب فوتوریسم به عنوان تخیلی ترین مکتب مطرح شده می تواند الگوی کار معماران و همچنین زمینه ای برای پروراندن علم تخیل در آن ها باشد و زمینه را برای نوآوری و خلاقیت بگشاید.
مکتب فوتوریسم به جای در گذشته و حال ماندن ، نیاز به در آینده بودن را مطرح میکند .
آینده چگونه خواهد بود ؟
معماری آینده چگونه خواهد بود؟
اگر شروع به تخیل در این زمینه کنیم میتوانیم خلاقیت بیشتری در کارهای خود ارائه دهیم و دید بازتری نسبت به بناها و همچنین انسان هایی که قرار است در طرح ها و بناهای خلق شده توسط معمار زندگی کنند داشته باشیم.







مطالب مرتبط:
سبک معماری فوتوریسم


تحریریه معماری آرل
نویسنده ی مقاله: فریبا ترابی شندی