یک حجم طویل و در عین حال جمع و جور، که امکان مشاهده همزمان دو سمت خط الراس محیط اطراف را فراهم می کند، مفهومی که نمادی از کلمه مرز است؛ آستانه ای برای عبور تشکیل داده است، که بعنوان زمینه اصلی مطالعه این پروژه مطرح می شود. مفهومی که در طبقه همکف (روز) و طبقه اول (شب) به شکلی متفاوت توسعه یافته است. طبقه همکف یک بلوک برش خورده است که با آهن آغشته به لاستیک با پایه ضد زنگ پوشانده شده است. طبقه اول، گویی معلق است، شامل یک بخش بسته تر و صمیمی تر و با یک فضای ترکیبی، داخلی و خارجی، که توسط یک غشاء سوراخ دار احاطه شده است. در ادامه با آرل همراه باشید...
این ویلا، ایده جمع و جور بودن و گسترش طولی خود و هم چنین خانه ای که بخش های مختلف آن در یک ردیف کنار هم قرار دارند را از یک خانه سنتی روستایی در منطقه لو مارچ، اقتباس کرده است. طبقه همکف یک بلوک برش خورده است که با آهن آغشته به لاستیک با پایه ضد زنگ پوشانده شده است. طبقه اول، گویی معلق است، شامل یک بخش بسته تر و صمیمی تر و با یک فضای ترکیبی، داخلی و خارجی، که توسط یک غشاء سوراخ دار احاطه شده است. این دو سطح با فضای خارجی ارتباطات متفاوتی دارند. در طبقه همکف، تئوری چرخه ای برش عمودی امکان نفوذپذیری بصری و فیزیکی را فراهم می کند.
از طریق بیش از یک موقعیت می توان از بدنه خارجی ساختمان عبور کرد : ورودی پاسیو، نشیمن و حمام / فضای اسپا. در بلوک بسته طبقه اول، یک پنجره غیرمعمول، با منظره یاب های متفاوت به سمت چشم انداز قرار گرفته و این امکان را فراهم می کند که از دو شیب متضاد از همان موقعیت به بیرون نگاه کنید. ارتباط با فضای بیرونی از طریق نزدیک شدن به آنها تغییر می کند، اجازه می دهد تا تصویر پانورامای قوی از محیط اطراف وارد فضا شود. فضای خالی که در طرح دیالکتیکی درونی - بیرونی پروژه وجود دارد، که با دیوارها محاصره شده است (از فضای باز پاسیو و گربه روی خارجی، تا فضای صمیمی تر اتاق های خواب، که به منطقه ای که با پرده های طبقه اول فیلتر شده است، می رسد) برای شکستن مفهومی که به طور غیرمعمول تمایل به اشغال به روشی پایدار و بی حرکت دارد، بسیار مهم است.
فضای ایجاد شده فضایی مقعر و پذیرا است که امکان ورود فضای بیرونی را فراهم می کند و به ساکنان اجازه می دهد تا به سادگی از آن لذت ببرند. یک خط ایده آل انرژی (محور کیهانی) که ساکن می تواند از آن تغذیه کند. او می تواند از شمال به جنوب، از کوهستان به دریا عبور کند. تعلیق و گیجی احساسات هدف هستند، که با عدم وجود نرده معمولی در گربه رو- که فضاها را در سراسر طول خانه توزیع می کند- با جایگزینی توسط یک شبکه henhouse نورانی، تقویت می شود. بلوک ها و تک فضاهای ساختمان را می توان به راحتی با در اختیار داشتن نسبت های یک کیت مونتاژ، یک بازی سازه ای بدون مقیاس که از قطعات سفید و قرمز تشکیل شده است، تصور کرد که حتی فرایند مونتاژ نیز ساده است. بر اساس یک فکر ساده طبق مفهوم اصلی و نه انتخاب های رسمی ، این پروژه به حداقل می رسد. ریتم بازشوها و پوشش بلوک طبقه همکف مدولار و چرخه ای است و از قانون سینوسی پیروی می کند. همین امر در فضای دیافراگمی - طبقه اول - در پارتیشن چوبی نسبت به پایداری بافت منعکس می شود.
این ویلا در حومه فضای شهری قرار دارد جایی که مزارع در آن رشد می کنند؛ نفوذپذیری خاک به حداکثر حد خود رسیده است، با چمن هایی که حاشیه خانه را لمس می کنند و حداقل سطح سنگ فرش جدا کننده در فضای باز، که از خانه جدا شده اند. هیچ حصاری برای مشخص کردن مرز زمین وجود ندارد. یک نوار باریک از چمن به صورت ایده آل، این خانه را در میان مزرعه احاطه کرده است (که به صورت چرخشی با گندم، جو و آفتابگردان کشت می شود). هدف شکستن مرز، بدون پیروی از پروتكلی كه به آن خاطر فضای خانه از فضای کار کشاورزی جدا شده، می باشد.
با توجه به فضای داخلی و مبلمان (تمام طراحی های سفارشی)، هدف، جلوگیری از زبان معاصر ساخته شده از برچسب هایی نظیرروشن، لوکس و طراحی بر اساس مد معاصر بود. در جستجوی یک اصالت، مانند یک فضای "موروثی"، است تا بتواند خود را به عنوان شاهد از بین ببرد، این تصور را ایجاد می کند که گویی موقتی است (عشایری، اردو زدن)؛ یک فضای سبک و منعطف، که به طور ناگهانی می توانیم آن را پس بگیریم، بدون ظرافت و هیچ تجملاتی که متعلق به خانه سنتی مزرعه ها باشد. مبلمان از چوب سفید رنگ و یا صفحات چوب کاج (فقط برای درها) است. کانتر ها، میزها، سینکها و روشویی ها از سیمان و کوارتز طراحی شده اند.
سازه ساختمان از جنس استیل است در حالی که بخشی از بافت آن در چوب های چند لایه است. بلوک خالص و خنثی طبقه اول با گچ در تمام سطوح آن به پوشیده شده است. تیغه های آهنی طبقه همکف، که درحالت باز در طبقه همکف نشان داده شده، دارای زهکشی و تهویه هستند. این ویلا دارایی های بیوکلیماتیک دارد که به دلیل داشتن تهویه متقاطع و دودکش موثر، امکان جذب هوای گرم در ماه های سرد و تهویه مطبوع طبیعی (دستگاه تهویه مطبوع وجود ندارد) را فراهم می کند.
دربهای بالکن می توانند بدون هیچگونه مانعی باز بمانند، به ستون ها و تیغه های ضخیم و بلندی که جلوی ساختمان را می گیرند، تکیه بزنند. به این ترتیب فضای داخلی به فضایی پوشیده از بیرون تبدیل می شود و فضای نشیمن تبدیل به یک کوشک محصور در خانه می شود که در فصل تابستان مورد استفاده قرار می گیرد.
مشخصات بنا:
شرکت: معماران Simone Subissati
نوع: مسکونی ›خانه خصوصی
وضعیت: ساخته شده
سال: 2019
اندازه: 5000 مترمربع
عکاس: الساندرو مگی
تحریریه معماری آرل
نویسنده : فروغ آقاجانی
منبع :