در وضعیت پیشامدرن، پنجره ها قالبی عمودی به خود گرفته اند. این عناصر عمودی چشم اندازی بیرونی را تنظیم و قاب می گرفتند. از نمونه های اولیه به چالش کشیدن این سنت می توان به لوکوربوزیه اشاره کرد، در برخی اثار او تمامی دیوار بدل به پنجره می شود، صفحاتی افقی و شیشه ای که به سوی فعالیت های بیرونی گشوده می شوند. این پنجره ها همچون دیوارهایی برای تصاویر متحرک عمل می کنند. بئاتریس کُــلـُمینا ساکنان خانه های لوکوربوزیه را به فیلمْ بین هایی تشبیه می کند که نمی توانند منظره پیش روی خودشان مهار کنند.
"زاویه دید در معماری مدرن هیچگاه ثابت نمی شود، درست برخلاف معماری باروک یا مدل منظری که دوربین تاریکخانه ای تولید می کند. زاویه دید در معماری مدرن همیشه در حرکت است، درست انگونه که در فیلم شاهد ان هستیم و البته در شهر. ساکنان خانه های لوکوربوزیه درست مانند سیل خروشان جمعیتی که در شهر حرکت می کنند، مسافران قطار و خریدارانی که به مراکز خرید مراجعه می کنند و . . .
به فیلمْ بین هایی می مانند که نمی توانند تصاویر سیال پیرامونشان را ثابت نگاه دارند و به محاق کشند.
ان ها زیست در فضایی را تجربه می کنند که نه داخلی است و نه خارجی نه عمومی است و نه خصوصی.
ان ها در فضایی قرار دارند که برساخته دیوارها نیست، بلکه برساخته تصاویر است، تصاویری همچون دیوارها.
خانه های لوکوربوزیه ابزاری برای مشاهده جهان اند؛ سازوکاری برای دیدن.
پناهگاهی، جدا از جهان بیرونی که به واسطه پنجره ها جهان اشفته و تهدیدکننده بیرونی را به تصویری آرمش بخش تقلیل می دهد.
ساکن خانه در نقابی از تصاویر پوشیده و پیچیده شده. . . "
از طریق لینک زیر می توانید آثار و مقالات منتشر شده در آرل و مرتبط با معمار لوکوبوزیه را مشاهده نمایید.
تحریریه معماری آرل
منبع : اتوود