تحریریه معماری آرل
کلینیک اورتودنسی Blue Ridge نمونه ای از یک فضای درمانی منحصربه فرد با امضای طراحی خاص خود است که تجربه حضور در فضای طبیعی را به مراجعه کننده منتقل می کند. معماران برای دستیابی به چنین تلفیقی می بایست یک هارمونی بین تنش های بین طبیعت و توسعه فضای تجاری-درمانی ایجاد می کردند. هندسه محدود شده داخل، جریانی غیرمنتظره از کلینیک دندانپزشکی را به سمت طبیعت و باغ سرسبز سوق داده است تا به چیزی فراتر از یک ساختمان درمانی بنگریم.تلفیق یک سقف بلند و دیوارهای لایه های حجاری شده، اتصال یبن داخل و خارج ساختمان کلینیک را تسهیل نموده و به روند اجرایی اجزای اصلی ساختمان سرعت بخشیده است. فقط بخشی از دیوار بیرونی، توسط متریال سنگ و با الگوی پله ای نمای ساختمان را پوشش داده است. انتخاب متریال با تِم چوب یک راه آسان برای انتخاب مبلمان و سِت کردن آن با چنین کاربری است. متریال چوب حس و حال بیشتری از یک فضای طبیعی را به کلینیک اورتودنسی منتقل می کند.
مراجعه کننده و بیماران اولین فضایی که پس از ورود تجربه می کنند حضور در لابی و مناطق بالینی است. تعادل حفظ حریم خصوصی، عملکرد، آرامش و سیرکولاسیون از طریق افزودن عناصر طراحی توسط دیوار مجسمه ای شکل عظیم شکل گرفت که به واسطه برش بیش از 136 لایه چوب صنوبر با دستگاه CNC بود. برش حاصل از ورق های چوبی، هویتی سیال و آرامش بخش به طراحی داخلی کلینیک اعطا کرده است. دیوارهای چوبی، نوعی ملایمت گرم را به فضا بخشیده، و مسیرهای بین ورودی، درمانگاه، و دفاتر خصوصی را تفکیک نموده است.
طراحی نمای کلینیک یک تلفیق ساده از شیشه و سنگ لاشه می باشد. خطوط حرکت دیوار سنگی به صورت زیگزاگی مرتفع و کوتاه می شوند که این تغییرات بنا به کاربری های داخل متغییر است. در محدوده ای که یونیت های دندانپزشکی واقع شده اند دیوار کوتاه تر بوده تا در هنگام درمان یا معاینه، بیمار تصویر کاملی از فضای طبیعی بیرون داشته باشد. حال در مناطقی که به حریم خصوصی بیشتر نیاز است، ارتفاع دیوار در نما بیشتر شده است.
منبع:archdaily.com