تحریریه معماری آرل
جایزه پرتیزکر پرایز مهم ترین عنوان در زمینه معماری محسوب می شود که معیارهای آن بر اساس مشارکت مستمر جامعه معماری برگزار می گردد. پریتزکر پرایز از طریق هنر معماری، مشارکت قابل توجهی را برای بشریت به ارمغان آورده است. جایزه انفرادی پریتزکر (انتخاب فرد برنده، نه دفتر یا گروه) از سال 2000 پایه گذاری شد، آن هم زمانی که هیات داوران رم کولهاس را به جای گروه معماری OMA به عنوان برنده انتخاب کردند. یا در سال 2016 به جای انتخاب گروه Elemental، آلخاندور آراونا به واسطه نظریه های بی نظیرش به عنوان فرد پیروز معرفی شد.با این حال می توانیم چندین گروه معماری را به عنوان تیم دو یا چندنفره که برنده جایزه پریتزکر پرایز شده اند را نام ببریم. شاخص ترین تیم های معماری این جوایز: Herzog & de Meuron در سال 2001، کازیو ساجیما و ریو نیشیزاوا از گروه معماری SANAA در سال 2010، و رافائل آراندا، کارمه پیژم، و رومن ویلالتا از RCR Arquitectes نام برد.
جایزه پریتزکر پرایز توسط جی پریتزکر از طریق بنیاد Hyatt پایه گذاری شد، سازمانی که با یک کمپانی هتل سازی با همین نام فعالیت می کند. این جایزه برای اولین بار در سال 1979 به معماری آمریکایی، فیلیپ جانسون برای پروژه خانه شیشه ای در کانیتیکت اهدا گردید. جایزه پرتیزکر در 40 سال گذشته بدون وقفه اعطا گردیده که تا کنون بیش از 18 کشور حداقل یک نماینده به عنوان برنده داشته اند. تا به امروز نیمی از برندگان از قاره اروپا بوده اند. در حالی که قاره آسیا، آمریکا و اقیانوسیه 20 نماینده به عنوان برنده داشته اند. آفریقا تنها قاره ای است که تا کنون معماری به عنوان برنده پریتزکر نداشته است. تنها سه زن ( زاها حدید، کازیو سجیما و کارمه پیژم که با تیم های معماری همراه بودند) این جایزه را کسب نموده اند.
در این مطلب قصد داریم 40 معمار یا تیم معماری که جایزه پریتزکر پرایز را دریافت کرده اند، معرفی کنیم.
1. فیلیپ جانسون، 1979، آمریکا
2.لوییس باراگان، مکزیک، 1980
3.جیمز استرلینگ، بریتانیا، 1981
4. کوین روچه، آمریکا، 1982
5. آی.ام. پی، آمریکا، 1983
6. ریچارد میر، آمریکا، 1984
7. هانس هولین، اتریش، 1985
8. گاتفرید بوهم، آلمان، 1986
9. کنزو تانگه، ژاپن، 1987
10. اسکار نیمایر، برزیل، 1988
11. فرانک گری، کانادا، 1989
12. آلدو روسی، ایتالیا، 1990
13. روبرت ونچوری، آمریکا، 1991
14. آلوارو سیزا، پرتغال، 1992
15. فومیهیکو ماکای، ژاپن، 1993
16. کریستیان دپورتزآمپاک، فرانسه، 1994
17. تادائو آندو، ژاپن، 1995
18. رافائل مونئو، اسپانیا، 1996
19. سور فهن، نروژ، 1997
20. رنزو پیانو، ایتالیا، 1998
21. نورمن فاستر، انگلستان، 1999
22. رم کولهاس، هلند، 2000
23. هرتزوگ و دمورن، سوئیس، 2001
24. گلن مورکات، استرالیا، 2002
25. یورن اوتزن، دانمارک، 2003
26. زاها حدید، عراق، 2004
27. تام مِین، آمریکا، 2005
28. پائولو مندر دا روچا، برزیل، 2006
29. ریچارد راجرز، آمریکا، 2007
30. ژان نوول، فرانسه، 2008
31. پیتر زومتور، سوئیس، 2009
32. کازیو سجیما و ریو نیشیزاوا، ژاپن، 2010
33. ادواردو سوتو د مورا، پرتغال، 2011
34. وانگ شو، چین، 2012
37. فری اوتو، آلمان، 2015
38. آلخاندور آراونا، شیلی، 2016
39. رامون ویلاتا+کارمه پیژم+رافائل آراندا، اسپانیا، 2017
40. بالکریشنا دوشی، هند، 2018
منبع: archdaily.com