تحریریه معماری آرل
اسکار و طراحی صحنه. این دو عنوان بخشی از مطالب سایله سایت معماری آرل به شمار می روند. طبق رسم هر ساله ما مهم ترین رویداد سینمای مرتبط با معماری (طراحی صحنه) را برای علاقمندان به بخش طراحی معرفی می کنیم. جوایز علوم و فنون سینمایی دنیا ملقب به اسکار، یکی از شاخص ترین رویدادهای هنری محسوب می شوند که شامل طراحان بنام و شاخصی بوده که گاهاً دنیای خلاقیتشان، فراتر از فضای معماری رفته و مرزهای طراحی را می شکند. در ادامه 5 فیلمی که به مرحله پایانی این رقابت را معرفی کرده ایم.
پلنگ سیاه (BLACK PANTHER)
هانا بیچلر، جی آر هارت
بدون شک یکی از موفق ترین فیلم های سال پلنگ سیاه بوده که همه چیز داشت. داستان استثنایی، شخصیت پردازی فوق العاده، فانتزی تمام نشدنی و لوکیشن. در طول فیلم شاهد طراحی ابرشهری فوق پیشرفته در قلب آفریقا هستیم که تمام رویاهای بشر از طراحی شهری را به نمایش می گذارد. طراحی بی نظیر برجها، سیستم های حمل و نقل، وسایل نقلیه، و ... که با چاشنی آفریقایی عجین شده، راهی برای هیئت داوران اسکار نگذاشت که از این عنوان چشم پوشی کنند.
مورد علاقه (THE FAVOURITE)
آلیس فلتون و فیونا کرومبی
یک داستان درام منحصربه فرد که سه زن شخصیت اصلی آن را بر عهده دارند. در این فیلم، داستان اوایل قرن هجدهم حکایت می‌شود، و کشور انگلستان در جنگ با کشور فرانسه قرار دارد. سبک و سیاق معماری و لباس های قرن هجدهم ترکیب بی نظیری را رقم زده است. به طور حتم روند بازسازی و ساخت دکورهای این فیلم کاری بس دشوار بوده که این دو طراح زن به خوبی از عهده کار برآمده اند. این فیلم به همراه پلنگ سیاه شانس زیادی برای دریافت جایزه بهترین طراحی صحنه دارند.
نخستین انسان (FIRST MAN)
کتی لوکاس، نیتان کراولی
فیلمی روایتگر زندگی پر فراز و نشیب نیل آرمسترانگ (اولین انسانی که بر روی کره ماه پا نهاد) و شخصیت منحصربه فرد اوست. طراحی صحنه فیلم نخستین انسان شامل دو فاز است: اول فضای زندگی شخصیت های درون فیلم که به خانه و دکورهای کالیفرنیا در سال 1961 تمرکز داشته، و دیگری پایگاه سازمان هوا فضای ناسا است. بازسازی تمام دکورها با همان حس و رنگ و انتقال آن به مخاطب، تجربه ای لذت بخش است.
بازگشت مری پاپینز (MARY POPPINS RETURNS)
جان میر، گوردون سیم
فیلمی فانتزی که مناسب برای همه سنین است. "بازگشت مری پاپینز" یک اثر کمدی موزیکال می باشد که بهترین پارادکس رنگ را بین شخصیت های زنده و رنگی، و معماری سرد و افسرده انگلستان در دهه 30 میلادی را به نمایش می گذارد. اثری که مخاطب را در دنیای فانتزی رنگ و سایه مری پاپینز غوطه ور کرده و به انسان می آموزد که شادی و انرژی قدرتمند انسان ارجع تر از قدرت یک فضای سرد و بی روح است.
رم (ROMA)
باربارا انریکز، یوجینیو کابایرو
یک فیلم کلاسیک از کارگردانی اسپانیایی که رم مکزیک را در قالب سیاه و سفید به نمایش گذاشت. فیلم در منطقه‌ی رُم، محله‌ای ثروتمندنشینی در مکزیکو سیتی در سال ۱۹۷۰ جریان دارد. شاید طراحی صحنه، دکوراسیون منازل و مکان های عمومی همچون رستوارن به صورت رنگی چندان چشمگیر نمی شدند. بلکه این کلوزآپ های کوآرون، کارگردان فیلم بوده که به فضا زینت بخشیده است. "رُم" در زمینه‌ی داستانگویی تصویری کوآرون با استفاده از پس‌زمینه‌های پُرجنب و جوشش هم تداعی‌کننده‌ی «فرزندان بشر» است.
تحریریه معماری آرل
منبع: oscar.go.com