مدرسه یا دهکده: مساله این است

طراحی ساختمان پیش دبستانی سن خوزه به دلیل برخی تفاوت های عمده نسبت به سایر ساختمان های آموزشی، مختص به کودکان بین 4 الی 6 سال بوده و از کالبد و شکل منحصربه فردی بهره می برد. مدرسه پیش دبستانی سن خوزه شامل چند ساختمان مستقل با حجم های جداگانه است که یک دهکده آموزشی را برای ما تداعی می کند. نحوه قرارگیری ساختمان ها در سایت پلان بر اساس یک کاراکتر ارگانیک چیدمان شده تا سیر حرکتی در طول و عرض سایت پلان بر خلاف ظاهر مکعبی ساختمان ها، دارای انعطاف بیشتری باشد.

طبق تعریف معمار مدرسه، پروژه فوق به واسطه همذات پنداری با شخصیت کودکان به چند ساختمان مجزا تشکیل شده تا کاربران مدرسه (که عمدتا بین 4 الی 6 سال دارند) درون یک مجموعه یکپارچه و بزرگ حس حقارت نداشته باشند. رفتن از ساختمانی به ساختمان دیگر مانند یک تفرج غیرضروری است که ویژگی تحرک را برای کودکان مهیا می کند. به همین دلیل بچه ها احساس نمی کنند که درون یک مجموعه بزرگ سردرگم اند، و رفتن از نقطه ای به نقطه دیگر برای آنها مانند بازی کردن درون یک زمین بازی یا دهکده تفریحی با خانه های شیب دار است. 

اما خود همین مقیاس ساختمان برای افراد کم سن و سال دارای یک تناقض کوچک است. اگر به ارتفاع طبقات در بعضی از عرصه ها و کلاسهای ساختمان دقت کنیم، فاصله کف تا زمین بسیار زیاد است و به عنوان یک فضای آموزشی برای کودکان  4 تا 6 ساله نسبتاً بزرگ می باشد. به هر حال این یک مورد جزئی است که در پیکره بندی بعضی ساختمان به صورت مفرد به چشم می آید. ولی پیکره بندی کل مجموعه به واسطه الگوی انعطاف پذیر خود باعث شده تا واحدهای جزئی مدرسه از واحدهای کلی تفکیک شود و مجموعه نسبت  به مقیاس و عملکرد فضایی بسیار مناسب برش خورده باشد. در نتیجه با یک پروژه دو پهلو و غریزی طرف هستیم که وجود همه حجم ها را آشکار نمی کند. بلکه با حرکت بین ساختمان ها  می توانیم ماهیت مجموعه را حس کنیم و از ارتباط تنگاتنگ غیرمتصل مجموعه لذت ببریم.












تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com