تحریریه معماری آرل
برای افرادی که 145 هزار دلار درون رخت و خواب یا متکای خود پنهان کرده اند و پرداخت چنین مبلغی برایشان مقرون به صرفه نیست، گروه معماری زاها حدید یک صندلی به نام لاپلا (Lapella) بر اساس نسخه نمادین هانس، اچ واگنر در سال 1963 را با متریال های جدید ساخته است که برای ساخت آن چنین مبلغی را سرمایه گذاری کرده است. صندلی جدید لاپلا از مرمر ایتالیایی ساخته شده است. در حالی که سازه صندلی از متریال معاصری همچون فیبر کربن بهره برده، ساختار مقاومی در کنار مرمر سنگین ایتالیایی محسوب می شود.در حالی که صندلی اصلی واگنر از تخته سه لا ساخته شده بود، زاها حدید تمام خطوط مربوط به اتصالات را دوباره بررسی و طراحی نمود تا بتواند به واسطه یک شیوه هیبرید، خواص سنگ مرمر فشرده با فیبر کربن را ترکیب کند. صندلی لاپلا جدید توسط دستگاه CNC با بالاترین میزان کنترل مقیاسی و عددی ساخته شده که شامل ترکیبی از مرمرکلاسیک ایتالیایی کرم رنگ با نقوش بسیار ظریف است. سازه لوله ای فیبر کربن صندلی، بهترین متریال برای تناسبات هندسی و مقامت ساختاری این مدل محسوب می شود که تنها از ضخامت 8 تا 12 میلیمتری بهره برده و از تحمل بسیار بالایی برخوردار می باشد.
روش طراحی و ساخت یک طرح قدیمی با شیوه های تکتونیک (صفحه ای) مدرن این امکان را ایجاد می کند که هندسه شیوه های جدید را کشف کنیم و از ترکیبات با متریال های جدید به عنوان راه حل مناسب برای معماری در مقیاس های بزرگتر بهره ببریم. تیم طراحی زاها حدید بازسازی و ساخت این پروژه را یک آزمایش تلقی کرده که بتوان به واسطه کشف شیوه های ساخت مدرن، پروژه هایی در مقیاس انسانی ساخت.
پس پرداخت چنین مبلغی نمی تواند برای گروهی که به دنبال راه حل های جدید برای تکوین روش های ساخت معمارانه هستند، دور از تصور باشد. گاهی برای شناخت شیوه های جدیدتر باید چنین هزینه هایی صرف کرد. برای طراحی و ساخت این صندلی، گروه معماری زاها حدید با همکاری یک شرکت مهندسی انگلیسی به نام AKT-II و دانشگاه وست مینستر بر روی ساخت این پروژه همکاری کرده اند.
تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com