تحریریه معماری آرل
امانوئل مورو یکی دیگر از پروژه های رنگین کمان خود در قالب یک فضای معماری را به اتمام رساند. این پروژه به عنوان یک گالری از موزه هنر و آموزش پیش دانشگاهی شهر تویوما ژاپن طراحی شده و کانسپتی به نام تجسم در گذر زمان را تداعی می کند. تویوما با استفاده از 100 هزار برش کاغذ ساده و رنگی یک ماتریکس قابل لمس ساخته است تا موضوع مدنظر خود را در یک فضای بصری به نمایش بگذارد. وی پیش تر چنین تکنیکی را در پروژه جنگل اعداد به کار برد. اما تناسبات رنگی این پروژه به نسبت کار قبلی تفاوت داشته و عنوان ماتریکس را کامبلً نمایان می کند. با انتخاب کاغذ به عنوان متریال اصلی، مورو می خواسته که رابطه بین عنصر تغییر رنگ و ریاضی زمان را در قالب یک فضا خلق کند. برای ترکیب این دو موضوع، هنرمند از ساده ترین ویژگی طراحی بهره برده است: تناسب و تعادل فضایی.
فاصله مناسب بین ستون های عددی، رنگ شناسی تخصصی دید بصری کافی عواملی بودند که این پروژه را معرفی کرده اند. نصب کاغذهای رنگی برای معرفی دو عنصر پایستگی و حیات موجب می شود که شما جریان زمان را در یک محیط ساده حقیقی حس کنید. امانوئل مورو برای رسیدن به این مفهوم 100 هزار کاغذ رنگی را در طیف های مختلف برش زده و سپس یک شبکه سه بعدی متشکل از 100 لایه را ساخته است. مثل تمام پروژه های قبلی وی باز هم رنگ و تناسب بیشترین نقش را ایفا می کند.
تحریریه معماری آرل
منبع:emmanuellemoureaux.com