طراحی مجموعه خدماتی رفاهی بین راهی از حبیبه مجدآبادی

تحریریه معماری آرل
این مجموعه بین راهی یک مجموعه خدماتی و رفاهی، به همراه فضای اقامتی با تمام امکانات یک مرکز بین جاده ای است. پروژه ای که بین جاده قزوین-رشت واقع شده و به عنوان نقطه اتصال مرکز به فلات ایران به شمار می رود. طراحی این مجتمع با نام لوونار (Lunar) توسط معماری ایرانی صاحب سبک جبیبه مجدآبادی می باشد. پروژه ای به مساحت 45 هزار متر مربع که فضاهای اشغالی آن حدود 7500 متر است. این مجموعه شامل یک پمپ بنزین، فضای اقامتی، رستوران، پارکینگ، و مغازه های خورده فروشی برای صنایع دستی و محصولات محلی می باشد. این پروژه در شهر لوشان واقع شده و به عنوان بازار و تراس پانورامیک معرفی شده است.

شکل زومورفيك (این عبارت در ساختار حروف سفالی قدیمی با طرح های انسان شناسی و فیگور حیوانات شناخته می شود) ساختمان با منظره ای از نور مهتاب و خط آسمانه منطقه لوشان ارتباط دقیق و نزدیکی را با اقلیم منطقه برقرار می کند. جبیبه مجدآبادی با ارتباط بین مورفولوژی زمین معماری بومی منطقه گرم و خشک ایران فضایی کاملاً مدرن را در قالب مفهوم سنتی ایران به اجرا درآورده است. هر چند ظاهر این ساختمان از هیچگونه تایپولوژی تلفیقی پیروی نمی کند. بلکه یک مجموعه تویوپ شکلی است که اشعه خورشید را مانند دریای نور به ساختمان راه می دهد و عملکردی در حکم بازارهای سنتی را دارد. 

سقف شیب دار و کوه پایه ای شکل مجموعه یکی از ویژگی های معماری بومی منطقه به شمار می رود. در مناطق تاریخی سقف ها در حکم میدان عمومی به کار می رفته اند که مردم توسط آنها از خانه ای به خانه دیگر می رفتند. در واقع عناصر سقف در این سبک شهرسازی مسیر گذری برای رفت و آمد به شمار می رفته است. ورودی مجموعه بخش مهمی از ساختمان به شمار می رود. عرصه ای که دروازه جابجایی محسوب شده که با توجه به سنت های مبتنی بر شرایط اقلیمی می بایست گسترده و سایه دار طراحی شود. در این ساختمان ورودی مجموعه توسط خمیدگی رو به پایین سقف فراهم شده است. 

معمار  با تقسیم بندی لایه های نما در خلق ورودی صرفه جویی کرده است. حبیبیه مجدآبادی عنوان داشته: من ترجیح می دهم به جای نور، سایه خلق کنم. در طول هزاران سال گذشته معماران ایرانی از چنین شیوه ای بهره بردند تا بتوانند سایه را در نمای بیرونی و پوسته ساختمان ها ایجاد کنند تا نفوذ نور طبیعی به فضای داخلی تعدیل شود. در بازارهای سنتی فضاهای نورگیر به صورت خطی چیده می شوند تا فضاهای داخلی را سازماندهی کرده و جهت گیری ساختمان را تسهیل کنند. 





تحریریه معماری آرل
منبع: designboom.com

لینک مستقیم : https://www.arel.ir/fa/News-View-6802.html