نقد و بررسی زندگی رم کولهاس+ ویدئو

در لیست معماران بزرگ هلندی برخی فعالان از Berlage تا Van Berkel وجود دارند که تنها بر اساس نفوذ میتوان گفت Rem Koolhaas نوه معمار Dirk Roosenburg و پسر نویسنده Anton Koolhaas  در طول دوره حرفه ای اش بالاتر از دیگران قرار گرفته است. فیلم مستند جدیدی توسط توماس برای نشان دادن زندگی نامه کاری OMA و تجربه انسان از معماری به صورت پویا و کوتاه ساخته شده که مصاحبه با سرپرست کارگاه ها همراه با عکس ها ی ثابت و بی جان از سازه های بحرانی و نامناسب نشان داده است، در حقیقت در این فیلم یک چالش دشوار در پشت دوربین فراهم شده توماس تجربه قوی سینمایی ایجاد کرده که در جهان نسبت به مستند های معماری بی نظیر است، این فیلم به صورت منظم قسمت هایی باریک و مبهم دارد و روایتی دقیق و ویرایش شده است که داستان زندگی کولهاس را می‌شکافد و شخصیت کاریزماتیک، مبهم و محتاط او را به تصویر میکشد. 

در سال 2015 رِم اولین مستندی که به طور جامع شرایط انسانی در داخل و اطراف ساختمان را بررسی می کند را پیشنهاد داد، که بر اساس این پیشنهاد بیش از یکصد نفر به عنوان پیگیرترین حامیان متعهد شدند جهت تولید فیلم بیش از 30,000$ به صندوق پرداخت کنند و تولید آن بر اساس گفته رِم چهار سال طول کشیده که هفته گذشته در جشنواره 73rd فیلم ونیز نمایش داده شده است. می توان گفت که شهر نیویورک پایه و اساس تمام چیز هاست؛ یعنی همه چیز از شهر نیویورک آغاز میشود، این شهر بر خلاف شهر های دیگر دارای طنین بنیادی خاصی برای کولهاس بوده است، او برای انجام مطالعات در انجمن معماری لندن در سال 1972 و شروع کار به نیویورک نقل مکان کرد. خصوصیات شخصیتی کولهاس به گونه ای که بعضی مواقع فردی معمولی همچون کارکنان شرکت می باشد که تقریبا همیشه لباس ساده میپوشد، و حتی از گوشی آیفون نیز استفاده نمی کند، در حالی که از یک داستان انسانی بهره می برد که شبیه به داستان معمار من "مستندی که محصول سال 2003 و به بررسی زندگی و معماری لوئی کان می پردازد فیلم توسط پسر او ناثانیال کان ساخته شده است ساختار فیلم، سفری است برای یافتن میراث باقی مانده از پدر که در فیلم از لوئی کان نقل میشود" است.

کولهاس فیلمسازی که تبدیل به روزنامه نگار شده و روزنامه نگاری که تبدیل به معمار شده است، رِم در واقع تمرکز شدیدی در مجموعه ای از روایات بزرگ_ساخت و ساز در شرق میانه؛ برای مثال،رسانه ها، ویلا ها، حومه شهر، چهارمین نمایشگاه بین المللی در ونیز دارد، در حالی که همکاری با افرادی مانند Marina Abramovic و Hans-Ulrich در رزومه کاری او نیز مشاهده می شود، این فیلم توسط توماس به تصویر کشیده شده و سایه کولهاس نیز پشت دوربین مشاهده می شود که یک تاکتیک آگاهانه است.  

در بیشتر قسمت ها  کولهاس در حال حرکت به جلو است و دوربین نیز با او در حرکت است، صحنه هایی که گاه به گاه او را در جلسات نشان می دهد البته با ویرایش صوتی و گاهی اوقات هم صدای افرادی که با او صحبت می کنند هم شنیده می شود، در هنگام فیلمبرداری کولهاس به جز نگاه های اتفاقی به ندرت به لنز دوربین نگاه می کند، در یک صحنه ابتدا کولهاس در یک استخر شنا می کند که ناگهان به صحنه قبل کات می شود شیرجه از قایق به درون اقیانوس و قبل آن پرشی ناگهانی داریم به چهره دراماتیک مردی که حرف می زند و چشم های او داخل کادر دوربین قاب شده است_تغییرات ناگهانی و غیر منتظره صحنه در فیلم حس ایستا از وقایع نگاری نمی دهد بلکه حس گیج کننده ای است که از برنامه کولهاس ایجاد می شود.

کنجکاوی کولهاس در صحنه ای از فیلم کوتاه مشاهده می شود و توماس او را در  بازبینی پروژه های OMA نشان داده؛ یک ساختمان عمومی، کتابخانه عمومی Seattle، و دو ویلای خصوصی در فرانسه، مزون Bordeaux و ویلای dall’Ava  در پاریس. در Seattle یک صحنه متمرکز شده بر دو مرد بی خانمان Philو Mark  و جاهایی که آنها وقت می گذارنند را نشان می دهد که حس تنهایی و نزدیکی را به تصویر می کشد، و صحنه ای که پایبندی و جاه طلبی توماس برای کشف شرایط انسانی در داخل و اطراف ساختمان ها را نشان می دهد یکی از موفق ترین صحنه های این فیلم است. 

مزون Bordeaux یکی از خانه های خصوصی OMA است که در سال 1998 ساخت ان به پایان رسیده و ساختمان پوششی مرئی دارد با سطوح بتنی رنگ آمیزی شده و چمن های بیش از حد بلند محوطه که یکی از صاحبان اصلی آن پدر Louise Lemoine است او معلول جسمی بوده و در سال گذشته در گذشت و ساکنان، خانه را با الگوی متفاوتی جهت زندگی برای بازماندگان بازسازی نموده اند. 

مصاحبه ای با Lemoine  در سال 2013 در فیلم زندگی خانگی کولهاس در کنار همکار او Ila Bêka انجام شده بود که زندگی راحت را نشان میدهد و کولهاس را هم بیشتر رلکس و از نظر حرفه ای راضی نشان میدهد و بعد از آن در سال 1914_2014 دو نمایشگاهی که کولهاس برای نمایشگاه بین‌المللی معماری 14ونیز سرپرست آنها بوده نشان داده شده یک صحنه دیگر از فیلم دور تا دور کولهاس توسط حلقه ای از روزنامه نگاران  گرفته شده بود و این قسمت توسط موسیقی متن فیلم که باموسیقی ارکستر توسط Murray Hidary نواخته شده به تصویر کشیده شده است و گزارشگر تلویزیونی به توصیف معمار و شرح انچه گذشته میپردازد. این فیلم 70دقیقه ای به صورت رسمی بازگوی زندگی حرفه ای کولهاس است که هم مورد انتقاد و بیشتر مورد تحسین از طرف مردم قرار گرفته در حالی که اصلاح روایتی از یک حرفه با بحث های انجام شده را نشان میدهد.




تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily