تحریریه معماری آرل
امروز شاهد دفن شدن نسلی از قهرمانان در خاکستر آتش بر افروخته از نادانیمان بودیم.
شاهد دفن شدن ارزش های حقیقی پنهان در قلب هایی به عظمت واژه انسانیت در زیر آوار ارزشهایی دروغین.
قهرمانانی که ارزش ها و اعتقاداتشان همه به یک چیز پیوند خورده است، واژه حقیقی انسانیت، انسانیت گمشده در ضد ارزشهای دنیای امروز، گمشده در تزویر، حرص و طمعمان.
آنها که امروز مسببان این واقعه بودند غیر از خود ما نبودند.
آنها واقعیت درونی تک تک ما در شرایطی مشابه هستند.
به امید اندک بیداری در این تاریکی مطلق.
تسلیت به حال و فردایمان که این قهرمانان حقیقی را از دست داده ایم.
....
من به دستان پر از تاول
این طرف را می‌کنم خاموش
وز لهیب آن روم از هوش
ز آن دگر سو شعله برخیزد، به گردش دود
تا سحرگاهان، که می‌داند که بود من شود نابود
خفته‌اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر
صبح از من مانده بر جا مشت خاکستر
وای، آیا هیچ سر بر می‌کنند از خواب
مهربان همسایگانم از پی امداد؟
سوزدم این آتش بیدادگر بنیاد
می‌کنم فریاد، ای فریاد! ای فریاد "مهدی اخوان ثالث"
تحریریه معماری آرل