معماری اکولوژیکی در طراحی ویلایی در مغولستان چین

گردآورنده: پروانه شاه سوار
طراحی ویلایی در مغولستان چین، فرصتی برای رافی سگال فراهم آورد تا با ایجاد ارتباط میان طبیعت و ساختمان، مرزهای بین کشاورزی و خانه بومی را محو کند. در این پروژه، خانه و منظر روستایی پیرامون آن با سازه ی سقف بزرگ، یکپارچه شده اند. سازه ی سقف، یک صفحه شیاردار و شبیه به مزرعه شخم خورده ای است که در آن گونه های گیاهی بومی کاشته شده است.
این خانه، ویلای شماره 4 اوردوس 100، هم واجد ویژگی های بوم شناسی دشت های اوردوس مغولستان داخلی و هم تجهیزات ارتباط جمعی و گردشگری معمارانه است که بخشی از ویژگی های بین المللی پروژه محسوب می شوند. طبیعت نمایشگاه گونه ی ارودوس صحنه جستجوی نوع جدیدی از خانه های جدا از هم است که ارتباط سنتی بین طبیعت و ساختمان و محرومیت و برون گرایی را زیر سوال می برد.
بر خلاف تصوری که از مسکن خانوادگی برون شهری، به صورت خانه ای بی پیرایه وجود دارد، این پروژه خانه و سایت 1000 متر مربعی اش را به صورت یک ساختار واحد در نظر می گیرد، و در آن یک صفحه شیب دار زمین را گسترش می دهد و سطح جدیدی بالای سطح موجود زمین، شکل می دهد.
این صفحه، نقش یک سقف را برای فضاهای داخلی خانه و نیز صفحه ای برای کشت را ایفا می کند که مدرج و طبقه بندی شده، و به جزء جدایی ناپذیر این طرح تبدیل می شود و با منظر و چشم انداز پیرامونی اش در تعامل است. بخشی از فضاها از این سازه مسطح جدا شده، تا با ایجاد حیاط مرکزی نور و هوا را برای داخل خانه فراهم و به عنوان برنامه ای برای گسترش و توسعه خارجی عمل کند.
هر کدام از حیاط ها عملکردی بر عهده دارند، خوابیدن، خوردن، زندگی، تفریح، سرگرمی و پخت و پز که با فضای مجاورخود مرتبط است.  































تحریریه معماری آرل
گردآورنده: پروانه شاه سوار
منبع: مجله معمار 

لینک مستقیم : https://www.arel.ir/fa/News-View-4541.html