چهارشنبه های گالری گردی: معرفی و بررسی برنامه های گالری های تهران

گردآورنده: فائزه میرزائی

3: تالار آینه ها
 محل:   گالری Ag
دوره اجرا:  شنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۳۹۵
ساعت:  ۱۶:۰۰ تا ۲۰:۰۰
گالری Ag باافتخار «تالار آینه ها»، اثر چیدمان هنرمند ایرانی-آمریکایی ساکن سانفرانسیسکو، ترانه همامی را به نمایش می گذارد. این چیدمان چند بعدی، الهام گرفته از تالار آینه، سالن اجتماعات سنتی در ساختمان های تاریخی ایران است. همامی، تصاویر قدیمی آلبوم خانوادگی، آمیخته با الگوها و طرح های ایرانی، اسلامی و همچنین متون برگرفته از نامه های شخصی را به کار برده و آن ها را روی آینه چاپ کرده است. این تصاویر و کلمات، نمایانگر آمیزه ای فرا نسلی و فرا فرهنگی از مدارک شخصی، عکس های خانوادگی و روایات ایرانیانی است که به کالیفرنیای شمالی مهاجرت کردند، افرادی که جابه جایی را تجربه کرده اند و خود را با شهر سانفرانسیسکو وفق داده اند.



2: سو+ زن
 محل: گالری طراحان آزاد
اجرا: 07 خرداد 1395 لغایت 18 خرداد 1395
ساعت:  16 تا 20
گاهی اوقات به نظر می آید که کارهایی مانند دوخت و دوز، گلدوزی، بافتن، قلاب بافی، قالی بافی و ... صرفا برای پر کردن اوقات فراغت و ارضای تصویری، تزئینی محیط زندگی کاربری داشته و دارد.  |وقتی از کاربرد حرف می زنیم صرفا از لذت بصری و تجلی زیبایی و روح تصویری و تزئینی حرف نمی زنیم;  کاربری الیاف همان قدر که در دستان مادرانمان از کودکی هامان با سوزن و نخ به روزمرگی و خاطراتمان گره خورده است همان قدر هم تاریخ و فرهنگ را به جهان معاصر می دوزد . لذت های بصری  و کاربردی روزمره همچون کوبلن، در دست زن همسایه که تابلوی "نیلوفر آبی  کلود مونه" را سوزن می زند و پدرخانه که آن را با افتخار به دیوار می کوبد  و یا قلاب بافی  که بر روی میز خانه جلوه می کند، تعبیری است ایرونیک با تجلی غیر ملموس از دفورماسیون هنر ناب به  کاربری روزمره |و اما در ایران، پیشینه بلند بالای الیاف و نساجی که با قالی بافی عرض اندام میکند و ما نامش را با غرور بر زبان می آوریم  در نهایت با تابلو فرش های ریز بافت چند صد شانه با طرح " دختر دعا گو و اسب های دونده" که هیچ گاه به معبود نمی رسند بر شانه  خانه مردم ایران سنگینی می کند.




1: بادی ایمیج body image
محل: گالری اعتماد دو
07 خرداد 1395 لغایت 18 خرداد 1395
 15 تا 20
"Body Image" یا 'تن انگاره' اصطلاحی است وام گرفته از روان شناسی که به معنای درک فرد است از تن خویش. ‘Body Image’ بسته به تجربه شخصی فرد و مخدوش شدن مرزهای تنش در مناسبات سیاسی, اجتماعی و پزشکی, در طول زمان دستخوش تغییر می شود. هر تغییر از این دست تجربه ای است تروماتیک, زخمی که اين درك را خدشه دار و متلاشی میکند.
‘Body Image’ را به 'تن تصویر' برگردانده ام که به بدنه ی تصویر نیز اشاره می کند. به عبارت ديگر، برای تصویر نيز تن قائل شده ام. تنی پاره پاره و مخدوش که از ناخوداگاه تصوير استخراج شده است.
آثار این نمایشگاه تلاش ذهن و حافظه را برای بازسازی, یادآوری یا تکرار گذشته ای دردناک با توجه به هر دو دلالت عبارت Body Image’' نشان می دهد.



4: بافت- توتم
محل: گالری امکان
اجرا: 31 اردیبهشت 1395 لغایت 18 خرداد 1395
ساعت:  16 تا 21
در نقاشی‌های انتزاعی فرشید ملکی که بین سال‌های 1350-1352 کار شده‌اند و  همان سال‌ها در تالار قندریز به نمایش درآمده‌اند، به خوبی می‌توان ردپای بخش وسیع‌تری از تاریخ بصری و حتی اجتماعی‌ ایران را دید. موضوع اصلی گفتگوها و بروشورهای تالار قندریز یعنی دل‌مشغولی نسبت به یافتن جایگاهی در تاریخ هنر و نیز کارکرد اجتماعی هنر و ساختن پلی برای ارتباط با جامعه، اولین چیزی است که با دیدن این آثار به یاد می‌آید. با این‌حال این بدان معنی نیست که تناظری جزء به جزء میان نقاشی‌ها و این گفتار غالب وجود دارد. همیشه میان کلمه و تصویر تنشی برقرار است و نگاهی تیزبین می‌تواند در این آثار بارقه‌هایی رام‌ناشدنی ببیند که در کارهای بعدی ملکی فعلیت می‌یابند.
تحریریه معماری آرل
منبع: tiwall
galleryinfo


لینک مستقیم : https://www.arel.ir/fa/News-View-4490.html