گزارش نشست مؤسسه ی معماری دکتر فلامکی



گرداوری: نیلوفر محتاط
به گزارش سرویس خبری آرل مؤسسه ی معماری دکتر فلامکی مرکزی پژوهشی است که تحت پوشش سه مؤسسه ی علمی- فرهنگی فضا، انجمن علمی فضای معماری ایران و مؤسسه ی فرهنگی و هنری فضای سرزمینی قرار دارد. این مؤسسه سابقه ای 30 ساله دارد و هدف آن برگزاری کلاس های آموزشی و انجام کارهای پژوهشی می باشد. ساختمان قدیمی مؤسسه در واقع خانه ی پدری دکتر فلامکی است. در دیداری که با آقای فلامکی و آقای اصلانی داشتیم ابتدا دکتر فلامکی سخنانی درباره ی مؤسسه و کلاسهای آموزشی که برای دانشجویان دکتری معماری برگزار می شود و فعالیت های پژوهشی مرکز ارائه دادند. سپس آقای اصلانی درباره ی مفهوم "فضا" صحبت کردند و گفتند که در این مرکز فرهنگی، بیش از معماری هدف آموزش چگونگی ساخت "فضا" است. "فضا" مفهومی است که از معرفت انسان نسبت به هستی منشأ می گیرد. اگر در خلق "فضا" فقط به خلاقیت توجه شود، کیفیت آن تقلیل پیدا می کند پس باید در خلق فضا به مسائل انسانی توجه کرد. در این مؤسسه سعی در برقراری ارتباط بین تمام هنرهاست. در این راستا قرار است که مؤسسه فستیوال "معماری و سینما" را در بهار سال آینده در یزد برگزار کند. نیاز به برگزاری چنین فستیوالی از بی توجهی فیلمسازان ایرانی نسبت به مفهوم "فضا" و معماری آغاز شد. هدف از برگزاری چنین فستیوالی هم برقراری ارتباط بین معماری و سینماست. فیلمسازان برجسته ی دنیا در فیلم هایی که می سازند به فضا و معماری توجه می کنند بدین گونه که در این فیلم ها فضا خود کاراکتر است نه پس زمینه ی کاراکتر. در فیلم هایی که توسط این فیلمسازان ساخته می شود، به شهر و معماری تشخص فضایی و جغرافیا داده می شود به طوری که به هنگام نمایش یک فیلم، می فهمیم که نام فلان شهر چیست و در کدام کشور واقع شده است. چیزی که در فیلم های ایرانی به آن توجه نمی شود. شاید با خواندن این مطالب عده ای مفهوم را با نمایش آثار تاریخی اشتباه بگیرند برای روشن تر شدن موضوع باید گفت که هدف صرفاً نمایش آثار تاریخی نیست بلکه مهم فضا و کانسپت تاریخ است و مهم این است که ما چه کانسپتی از تاریخ معماری داریم. مشکل هنر امروز ما این است که هنر امروزه به کالایی تبدیل شده که چهره ی فرهنگی ندارد این مؤسسه در پی حل این مشکل است و می خواهد معماری را از حالت گزارش واری که به آن دچار شده خارج کند.













پس از این صحبت های اولیه فیلمی مستند به ساخته ی آقای اصلانی درباره ی دکتر فلامکی برگزار شد. دکتر محمد منصور فلامکی فارغ التحصیل دکترا در دانشگاه ونیز در سال ۱۳۴۱، متخصص در شهرسازی فنی از دانشگاه میلان در سال ۱۳۴۷ و متخصص در مرمت بناها و شهرهای تاریخی از دانشگاه رم در سال ۱۳۴۸ می‌باشد. نامبرده از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۴ دانشیار دانشگاه تهران و از سال ۱۳۵۴ به عنوان استاد در دانشگاه مذکور بوده‌است. این فیلم مستند درواقع خلاصه ای از فعالیت ها و سخنان برجسته ی استاد را به نمایش گذاشت. پس از نمایش فیلم، بازدیدی از ساختمان قدیمی مؤسسه به عمل آمد. روح معماری ایرانی کاملاً در این ساختمان قابل درک بود. چند مجسمه ی زیبا از مجسمه ساز مشهور، مش اسماعیل (توکل اسماعیلی) هم در این خانه وجود داشت که توجه بازدید کنندگان را به خود جلب کرد. مش اسماعیل درواقع مستخدم آتلیه ی مجسمه سازی دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. فردی بی سواد اما بسیار خوش ذوق و با استعداد. ذوق و قریحه ی هنری مش اسماعیل در فضای هنری آن روزهای دانشکده ی هنرهای زیبا شکوفا شد به طوری که در دهه ی 1350 بسیاری از مجموعه داران شروع به جمع آوری آثار او کردند و مجسمه هایش در محافل هنری نمایش داده شد. راه و روش مش اسماعیل در مجسمه سازی ثبت جهانی شده است. مش اسماعیل به طرز حیرت آوری ناخودآگاه بومی تاریخی و فرهنگی ما را احیا کرد. ناخودآگاهی که شاید اگر باسواد بود، هرگز به منصه ی ظهور نمی رسید. در پایان جلسه پس از پرسیدن سئوالات این مؤسسه از پژوهشگران معماری دعوت کرد که برای انجام کارهای پژوهشی خود به مؤسسه مراجعه کنند و با عضویت در گروه پژوهشی "فضا" از خدمات این مؤسسه برخوردار شوند.













تحریریه ی معماری آرل

لینک مستقیم : https://www.arel.ir/fa/News-View-3315.html