مترجم: مهرداد نجیب زاده
معمار: شروین حسینی
موقعیت بنا: اصفهان، ایران
سال اجرای پروژه: 2014
متراژ پروژه: 120 متر مربع
موقعیت بنا: اصفهان، ایران
سال اجرای پروژه: 2014
متراژ پروژه: 120 متر مربع
پروژه خانه شماره 47 توسط شروین حسینی در شهر اصفهان طراحی و اجرا شده است. خانه شماره 47 در سایتی کوچک به مساحت 120 متر واقع شده که بر اساس نیازها و خواسته های دو زوج جوان طراحی شده و دارای محدودیت های زیادی بوده است. پروژه خانه 47 رتبه سوم جایزه معمار 93 را کسب نموده که یکی از ساختمان های مدرن شهر اصفهان به شمار می رود.
از چالش هایی که این پروژه را در شرایطی سخت برای طراحی قرار داده، می توان به عرض کم زمین و نورگیر بودن فضا فقط از یک ضلع (ضلع جنوب) اشاره کرد. به همین دلیل اقدامات مناسبی برای طراحی پوسته و متراژ کم عرض زمین در نظر گرفته شده. این پروژه نمونه ای کامل برای تعریف معماری، به عنوان هنری برای سازماندهی فضا است. این از هنرهای معمار بوده که در زمینی با عرض کم، به خوبی توانسته عرصه های خصوصی و عمومی را جای دهد. معمولاً برای طراحی ساختمان در زمینی با عرض کم، و بیش از یک طبقه، محدودیت های زیادی وجود دارد که به خوبی در این پروژه حل شده است.
نما با توجه به ساختمان های مجاور از یک طرف جلوتر قرار گرفته تا علاوه بر رعایت شکل بصری، با ساختمان های دو طرف خود در یک سطح باشد. البته این اقدام صرفاً برای اتصال نما به ساختمان های کناری صورت نگرفته است. بلکه این بیرون زدگی برای ایجاد سایه در داخل فضاها بوده تا ضرورت استفاده از پرده در طول روز کمتر شود. اقدام فوق باعث شده تا دید رو به کوه صفه اصفهان بیشتر مورد بازدید ساکنان خانه به عنوان محور بصری قرار گیرد. متریال نما از ترکیب آجر و ورق های کامپوزیت تشکیل شده که با توجه به ساختمان های همسایه خود متناقض می باشد. البته آجر به عنوان یک ویژگی معماری ایرانی، متریال مناسبی است. اما باید تلاش لازم برای ایجاد پوسته یک شکل با توجه به کالبد محلی و طراحی شهری صورت پذیرد. طراحی منطقه ای یک از مهم ترین اقدامات معماری مدرن در شکورهای غربی است که متأسفانه در ایران از ضعف زیادی برخوردار است.
طراح برای استفاده بهتر از نور، فضاهای اصلی شامل: نشیمن، آشپزخانه و اتاق خواب را در قسمت جنوبی قرار داده است. فقط یک پنجره باریک در بخش نشیمن تعبیه شده تا علاوه بر ورود نور، دید مزاحم خارج ساختمان نسبت به این عرصه حذف شود. این پروژه در پنج سطح مختلف به صورتی پیوسته طراحی شده تا جوابگوی نیازای کارفرما باشد. دو راه پله مجزا برای این خانه در نظر گرفته شده است. یکی از پلکان ها به 5 سطح، و دیگری به 3 سطج از ساختمان متصل شده است. ایجاد پنج سطح در یک آپارتمان دوبلکس، به دلیل متراژ کم زمین بوده تا نیازهای کارفرما برای تعبیه فضاهای مورد نظر و کافی صورت پذیرد. با توجه به اینکه ارتفاع ساختمان برای یک پروژه دوبلکس بسیار زیاد است، طراح حجم خالص پروژه را در 5 سطح تقسیم کرده تا با تعدد عرصه ها، فضای مثبت بیشتری برای ساکنین ایجاد کند.
تحریریه معماری آرل