مترجم: شیرین حاجیونی
Oculus یک جامعه عمودی، فضائی برای زندگی، کار و ایجاد تعامل با طبیعت است. این بنا نمونه‌ای از یک تکنولوژی مرتفع شهری است که هر کسی در آن می‌تواند شرایط زندگی شهری را به معنای واقعی درک و تجربه نماید. هدف این پروژه ترویج حسی از جامعه با برنامه‌های کارکردی چندعملکردی (عمومیت، فضای خصوصی، فضای جمعی و فضای شهری) در کنار ایجاد محیطی خودپایدار با استفاده از سیستم و فرمی هوشمند است. با آرل همراه باشید.
سایت پروژه در پائین ترین نقطه منهتن و در محل تقاطع مسیر دو رودخانه‌ی Pearl و Beekman انتخاب شده است. این نقطه محل اتصال قسمت پائینی شهر به مسیرهای ساحلی و قسمت صنعتی شهر می‌باشد.
تقابل بنا با سایت نسبتا نامطلوب آن، پروژه را به نحو مطلوبی به سمت پذیرش شرایط غیرمطلوب سایت و شکل‌گیری فرم غیرمعمول آن سوق داد. یک سه ضلعی بسته که با دو مسیر پیاده رو به صورت متقاطع احاطه شده است.
ایده اولیه شکل‌گیری بنا از شکل مثلثی سایت پروژه استنتاج شده است و در نتیجه شکل خاص آن هویتی روحانی را به جامعه شهری آن منطقه می‌بخشد.
Oculus بنای منعطف و سیستمی قابل انطباق است که منابع طبیعی در خود جمع کرده، توسعه می‌بخشد و به صورت پایدار حفظ و نگهداری می‌کند تا برای ساکنین منطقه و جامعه اطراف خود سودبخش واقع شود.
این پروژه رهیافتی نو به سمت بناهای تکنولوژیک در ایده‌های اولیه و فرم بنا می‌باشد، همچنین راه حلی قابل توسعه جهت ایجاد هر شرایط جغرافیائی در هر نقطه از زمین است.
این پروژه راه حلیست برای مشکلاتی که در زمینه تغییرات جهانی و رشد بی‌رویه شهرسازی با آن روبرو هستیم.
پروژه Oculus با پرداختن به مسئله مصرف دوباره آب‌های سطحی و توجه به پاکسازی هوای آلوده‌ی اطراف علاوه بر حفاظت از منابع طبیعی سعی در حل مسئله توسعه فرهنگ شهری در قرن 21 را دارد.
Oculus با توجه همزمان به یک به یک نیازهای ساختمان از جمله فرم و شالوده و زیرسازی تمامیت محیط زیست اطراف را در خود پذیرا بوده و از آن متاثر گشته است.
تحریریه معماری آرل
مترجم: شیرین حاجیونی
منبع: EVOLO.US، AREL.IR