تحریریه معماری آرل
طراحی داخلی به سبک مینیمال و مدرن، چیزی است که بسیاری از طراح ها و کارفرماها، محور خود در طراحی قرار داده اند. همانطور که بارها و بارها در آرل بررسی کرده ایم، مینیمال کمینه گرایی است. استفاده از عناصر ضروری و حفظ سادگی. اما این سادگی تا چه حد با شما راه می آید. شما به عنوان طراح، خود می توانید در فضای مینیمالی که طراحی نموده اید زندگی کنید؟ به عبارت دیگر سادگی آزار دهنده چیست؟ با این اوصاف فرض کنید این سادگی با پالت رنگی تیره هم همراه شود! در این بخش طراحی داخلی سه آپارتمان را مورد بررسی قرار خواهیم داد که هر سه مینیمال هستند و هرکدام از تم رنگی خود استفاده می نمایند. با آرل همراه باشید.
طراحی داخلی آپارتمان اول، پالت رنگی تیره دارد. همه چیز حتی کف نشیمن ذغالی رنگ است و یا از ترکیب رنگ ذغالی با رنگ سفید بدست آمده است. مبلمان که جای خود را دارد. این فضا یک فضای مینیمال و مدرن به تمام معنا است. بعضی سلیقه ها، این رنگ را برای زندگی می پسندند اما برخی هم نمی توانند برای طولانی مدت در این فضا زندگی کنند. نظر شما در باره ی طراحی داخلی این آپارتمان چیست؟ استفاده از رنگ های تیره در کنار یک طراحی مینیمال بیش از اندازه کسل کننده نیست؟
طراحی داخلی آپارتمان دوم، اگرچه مینیمال است اما سردی طراحی اول را ندارد. البته این نظر نگارنده است. استفاده از چوب به فضای ساده گرما و زندگی می بخشد و می توان گفت بین سادگی (انرژی پایین تر) و انرژِی (حاصل از چوب) تعادل محکمتری نسبت به فضای اول برقرار شده است. این فضا ترکیبی از رنگ چوب و سفید است.
طراحی داخلی آپارتمان سوم ترکیبی از رنگ های بیشتر است. در کنار سادگی و زیبایی فضا، از پالت رنگی تیره، سفید، چوب و آبی استفاده شده است. این فضا بطرز مهیجی نسبت به دو فضای قبلی مهیج تر است. تنوع رنگی بیشتر فضا را از حالت کسالت آور بیرون آورده است.
شاید این نتیجه گیری درست نباشد اما می تواند یک نظر نسبی باشد که در کنار طراحی داخلی مینیمال و سادگی شاید استفاده از پالت رنگی متنوع تر طراحی داخلی مینیمال را مهیج تر نماید. در حالی که یک طرح مینیمال با دو رنگ، شاید در بلند مدت سبب خستگی و افسردگی شود.
نظر شما در باره ی استفاده از پالت رنگی متنوع تر در طراحی داخلی مینیمال چیست؟ آیا با طبیعت مینیمالیسم تناقض دارد یا می تواند بهبودی بر آن باشید؟
تحریریه معماری آرل
منبع: HOME-DESIGNING
طراحی داخلی آپارتمان اول، پالت رنگی تیره دارد. همه چیز حتی کف نشیمن ذغالی رنگ است و یا از ترکیب رنگ ذغالی با رنگ سفید بدست آمده است. مبلمان که جای خود را دارد. این فضا یک فضای مینیمال و مدرن به تمام معنا است. بعضی سلیقه ها، این رنگ را برای زندگی می پسندند اما برخی هم نمی توانند برای طولانی مدت در این فضا زندگی کنند. نظر شما در باره ی طراحی داخلی این آپارتمان چیست؟ استفاده از رنگ های تیره در کنار یک طراحی مینیمال بیش از اندازه کسل کننده نیست؟
طراحی داخلی آپارتمان دوم، اگرچه مینیمال است اما سردی طراحی اول را ندارد. البته این نظر نگارنده است. استفاده از چوب به فضای ساده گرما و زندگی می بخشد و می توان گفت بین سادگی (انرژی پایین تر) و انرژِی (حاصل از چوب) تعادل محکمتری نسبت به فضای اول برقرار شده است. این فضا ترکیبی از رنگ چوب و سفید است.
طراحی داخلی آپارتمان سوم ترکیبی از رنگ های بیشتر است. در کنار سادگی و زیبایی فضا، از پالت رنگی تیره، سفید، چوب و آبی استفاده شده است. این فضا بطرز مهیجی نسبت به دو فضای قبلی مهیج تر است. تنوع رنگی بیشتر فضا را از حالت کسالت آور بیرون آورده است.
شاید این نتیجه گیری درست نباشد اما می تواند یک نظر نسبی باشد که در کنار طراحی داخلی مینیمال و سادگی شاید استفاده از پالت رنگی متنوع تر طراحی داخلی مینیمال را مهیج تر نماید. در حالی که یک طرح مینیمال با دو رنگ، شاید در بلند مدت سبب خستگی و افسردگی شود.
نظر شما در باره ی استفاده از پالت رنگی متنوع تر در طراحی داخلی مینیمال چیست؟ آیا با طبیعت مینیمالیسم تناقض دارد یا می تواند بهبودی بر آن باشید؟
تحریریه معماری آرل
منبع: HOME-DESIGNING