نویسنده: حمید خوش گام
عکس: محمد خدابخش
اما یکی از ساختمان های ایشان که مهجور واقع شده است، به حسب اتفاق همان جایی است که روند شکل گیری و طراحی بسیاری از بناهای ذکر شده در آنجا اتفاق افتاده است: آتلیه معماری هوشنگ سیحون ....
ساختمانی که علیرغم ساخت و سازهای افسار گسیخته ی سالهای اخیر، خوشبختانه همچنان سرپا ایستاده است.
این ساختمان دو طبقه، در خیابان جمهوری و در غرب تقاطع ولی عصر - جمهوری واقع شده است.
آتلیه ی معماری سیحون که پس از انقلاب مصادره شده بود، بعدها به مالک خصوصی دیگری واگذار شد و در حال حاضر چند سالی است که متروک مانده است.
البته دخل و تصرف های صورت گرفته در نما و داخل ساختمان آنقدر زیاد است که نادر سیحون در نگاه اول به تصاویر اخیر بنا، به هیچ عنوان آتلیه ی پدرش را نشناخت. آتلیه ای که بسیاری از معماران نسل های بعد را در خود پرورش داد و نطفه ی بسیاری از ساختمان های ارزشمند ایران در آنجا بسته شد.
ما در این گزارش تصویری تلاش کردیم با نگاهی دوباره به یکی از آثار نسبتا گمنام زنده یاد هوشنگ سیحون بار دیگر یاد ایشان را زنده نگه داریم و تلاش های ایشان را در شکل دهی به معماری امروز ایران ارج نهیم.
عکس قدیمی آتلیه: برگرفته از مستند "خط در خیال"
پس از انتشار گزارش درباره آتلیه استاد هوشنگ سیحون، فرزند ایشان آقای نادر سیحون با فرستادن تصاویری قدیمی از ساختمان، ما را بسیار خوشحال و غافلگیر کردند. با سپاس فراوان از ایشان امیدواریم با دریافت مطالب و تصاویر دیگر از شاگردان و همکاران هوشنگ سیحون که تجربه حضور در آتلیه ایشان را داشته اند، پرونده ای کامل راجع به فعالیت این چهره ارزنده هنر و معماری معاصر ایران تهیه کنیم. تصاویر فرستاده شده توسط نادر سیحون را در ادامه آمده مشاهده می کنید.
در میان ساختمانهای که سیحون در شهر طرح کرده است در منزل و دفتر او بیش از همه رابطه میان بنا و بافت احساس می شود، ابعاد شهری و پیوند با خیابان که اغلب فدای فانتزی های معماری "مدرن" می شود، در اینجا با سادگی ساخت خطوط اصلی و پیروی آنها از خطوط نماهای دیگر در طول همان خیابان بخوبی رعایت شده است.
ترکیب سنگ و آهن بطرزی که خاص سیحون است در اینجا دیده می شود. او بکار بردن بی پرده مصالح واهمه ندارد اما در عین حال این بی پردگی او را به ورطه اختصار "سبک بین المللی" نکشانده است، بلکه به عکس هر یک از مصالح با وسواس خاصی در کنار مصالح دیگر قرار داده شده است.
نویسنده: حمید خوش گام
Text and Research by Hamid Khoshgam
عکس: محمد خدابخش ، نادر سیحون