نویسنده: الهام زمان پور
این پروژه با توجه به چالش کشیدن نوعی مفهوم از ساختار پارکینگ به عنوان یک نوع شناسی زیربنایی قابل توجه برای تبدیل ساختار جدید پارکینگ بیمارستان Eskenazi به یک باینری و زمین مصنوعی آغاز شد. در طول فرآیند طراحی، علاقه ای به استتار به روشی که پویایی بسیاری را ایجاد کند، و عنصری تعاملی برای شهر باشد تکامل یافته است.
به جای یک رویکرد جنبشی فعالانه، با تمامی تعمیرات و نگهداری اجتناب ناپذیر و نگرانی هایی که برای این نوع پروژه وجود داشت، ما نمای این ساختمان را به گونه ای طراحی کردیم که به رنگ های مختلفی دیده شود. آگاهی از این موضوع، بسیار جالب می باشد، که نمای این ساختمان بستگی به این دارد که به طور مستقیم به آن نگاه کنید یا از جهت های مختلف به آن بنگرید.
این اثر از یک رشته 7000 تایی از پانل های فلزی زاویه دار در رابطه با استراتژی رنگ در دو جهت شرق و غرب یک سیستم از نمای پویا را ارائه می دهد که ناظران یک تجربه بصری منحصربفرد را بسته به نقطه دید شخص و روندی که آنها در حال حرکت از میان سایت هستند نیز ایجاد می کنند که بسیار جالب می باشد. به این ترتیب، افرادی که از آنجا عبور می کنند و وسایل نقلیه که آهسته در حال حرکت در نزدیکی این بیمارستان در امتداد خیابان W. Michigan می باشند تغییرات رنگ را مشاهده می کنند.
به منظور تسهیل در اثر، در مجموع 18 نوع پانل در اندازه ها و زوایای مختلف در سراسر نما استفاده شده است. این پانل ها محدوده ای از بلندی 300 میلیمتر و طول 600 میلیمتر تا بلندی 300 میلیمتر و طول 1 متر دارند.
حدودا 7000 پانل وجود دارد. طرح و رنگ این پانل ها کاملا ساده می باشد، در حالی که از سمت غرب آبی و از سمت شرق به رنگ زرد طلایی دیده می شود. این زوایا، به تنهایی توهمات رنگی متفاوتی را ایجاد می کند.
تحریریه معماری آرل
نویسنده: الهام زمان پور (تحریریه topinearth)
منبع: TOPINEARTH، ARCHDAILY