مدیر طراحی : محمد محمد زاده
همکاران طراحی : راحله اخوت ، ملیکا عظیمی ،ساناز کار گذار ،رویا چوپانی
طراح سازنده : نیما خرسندنیا
شبیه سازی کامپیوتری : امیر برزویی ، راحله اخوت
مدیر فنی ،مشاور طراح : بیژن مسعودی ،مهندسان مشاور طرح و تعاون
این طرح ها برای مقبره های خصوصی در بهشت زهرا تهیه شده بود که مورد پذیرش قرار نگرفت. در برنامه طراحی مقبره های خصوصی در دو حالت بسته و نیمه باز ،هر واحد مقبره با مساحت تقریبی 25 مترمربع شامل چهار قبر سه طبقه و در مجموع دوازده قبر ،پیش بینی شده و ایجاد امکان برای تکثیر و ترکیب واحد ها مورد نظر بود .
گزینه های طراحی عمدتآ بر اساس مداخله و ایجاد دگرگونی در آرکه تایپ های (نمونه های) تاریخی شناخته شده مقبره یا نماد های پذیرفته شده و مرتبط با موضوع طرح شکل گرفته و بر اساس تشخیص تفاوت های بنیادی با آن ها از نظر موضوع و برنامه ، پایه ریزی شده اند . عمده ترین تفاوت ،این مقبره ها به عموم به جای تعلق آن ها به افراد خاص بود .
بر اساس این تفاوت به عنوان یک ویژگی ،طرح ها از شکل یادمانی به سمت نوعی از معماری به اصطلاح دمو کراتیک تغییر شکل یافتند .
بر اساس این تفاوت به عنوان یک ویژگی ،طرح ها از شکل یادمانی به سمت نوعی از معماری به اصطلاح دمو کراتیک تغییر شکل یافتند .
بنابراین در قالب ترکیبی از بنا های کوچک در هیات بافتنی پیوسته و افقی ، به جای بنایی منفرد ،بزرگ و عمودی پیشنهاد شدند .در نحوه سازماندهی و ترکیب مقبره ها ، فضا های خالی بین بنا ها و مسیرهای آرایش یافته در قالب گذرگاه در میان آن ها ، هم از نظر مفهومی ،از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و از عناصری چون گیاه ،آب و انعکاس برای ایجاد تاثیرات فضایی و مفهومی در طرح ها ، هم در بیرون وهم در داخل ، بهره گرفته شد .