هادی میرمیران

خلاقیت خیلی خوب است، ولی دردسرش به مضراتش می‌چربد! برای همین کمتر مجالی برای آن می‌یابیم. در موسیقی و نقاشی و... خرج خلاقیت آنچنان کمرشکن نیست: فوقش سه چهار میلیون. ولی در معماری خرج خلاقیت می‌تواند میلیارد تومانی باشد! و البته چه بهتر: چقدر خلاقیت؟! گاهی باید در چارچوب‌های تعریف‌شده آرام بگیریم. اما بدی‌اش اینجاست که هر چارچوبی روزی کهنه و پوسیده می‌شود و دیگر به نیازهای زمانه پاسخگو نیست. اگر خلاقیت خرج دارد، پس چگونه جامعه را راضی کنیم که آن را بپذیرد؟ چگونه بتوانیم تعادلی بین خلاقیت و چارچوب‌ها بسازیم؟
قضیه اصلا آسان نیست: ما در دانشکده‌های معماری پر از ایده‌های خلاقانه‌ی بدردنخوریم و در محیط‌های کاری سرشار از کار خشک و احمقانه. 
با آرل در ادامه همراه باشید...

سید هادی میرمیران در سال 1323 در شهر قزوین متولد شد. وی در سال 1347 از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. در بازه ی زمانی سال های 1343 تا 1357 در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران به فعالیت پرداخت و بعد از آن به عنوان سرپرست واحد طراحي شركت خانه سازی ايران و سرپرست واحد طراحي اداره كل مسكن و شهرسازی استان اصفهان مشغول به کار شد و در زمینه طراحی شهری فعالیت نمود. در ادامه با آرل همراه باشید...