مترجم: مهرداد نجیب زاده
برنارد چومی به عنوان یکی از معماران بروز و نوگرای جهان شناخته می شود. ابتدا وی به عنوان یک نظریه پرداز شناخته شده، سپس به خاطر طرح جالب و منحصربه فرد خود در سال 1983، پارک دلاویلت جایزه معتبر
معماری را از آن خود نمود.طرح گسترده وی تصویر جدیدی از یک پارک فرهنگی در 125 هکتار به نمایش گذاشته است. مفاهیم کار وی به صورت درهم تنیده از دو عنصر رخداد و جنبش، با توجه به
معماری ابداع کننده معرفی می شود.
چومی اغلب از منابع و رشته های دیگر مانند: ادبیات، سینما در اثبات فلسفه کارهای خود استفاده می کند و عقیده دارد
معماری باید در جدال با فرهنگ و سوال اصلی تغییرات
معماری روزمره باشد.
وی پس از طراحی پارک دولاویلت شهرت زیادی بدست آورده و بعد از آن پروژه های بزرگی از جمله موزه جدید آکروپلیس، استودیو هنرهای معاصر فرزنو، دفتر مرکزی واچرون کنستانتین، و مرکز دو و میدانی ریچارد لیندنر در دانشگاه سین سیناتی از کارهای برجسته وی بوده است. دو سالن کنسرت در روان و لیموژ در فرانسه، مدرسه
معماری مارن لاولی
(Marne-La-Vallee) میامی و همچنین مرکز باستان شناسی موزه
Alesia از آخرین کارهای بخصوص او به شمار می روند.
چومی به خاط طراحی موسسه ملی آمریکا و بنیاد هنر، جایزه بزرگ ملی
معماری فرانسه را در سال 1996 دریافت نمود.از آخرین افتخارات وی میتوان به جایزه
AIA نیویورک در سال 2014 به خاطر طراحی و بازسازی باغ وحش پاریس و جایزه بین المللی میمار ترکیه در سال 2014 اشاره کرد.
دیکانستراکشن به معنای گشودن اساس و
ساختمان یک مفهوم، یک تصور، یک تعریف و یا یک بنا است. این واژه هم در عرصه اندیشه و فلسفه مفهوم دارد و هم در عرصه هنر و
معماری. در عرصه اندیشه معنی این گشودن، باز کردن تمام مفاهیمی است که تا گذشته ای نزدیک مورد قبول جمع قابل توجهی از اندیشمندان، صاحب نظران و دانشمندان بود و در صحت آنها تردید نمی شد، به ویژه آن مفاهیمی که بر پایه اصالت عقل و قطعیت نتایج علمی پدید آمده بود.
چومی معمار، نویسنده و استاد دانشگاه، متولد لوزان سوئیس در سال ۱۹۴۴ است. تحصیلات معماری را در دانشگاه ای تی اچ (ETH) زوریخ آغاز کرد، جایی که سنت های مدرنیستی سوئیسی تحت تاثیر تحولات آموزشی در آستین تگزاس، توسط هوسلی (Hoesli) غنا یافته بود.
چومی در سال ۱۹۷۰ برای تدریس در مدرسه
معماری ای ای (AA) راهی لندن شد. لندن در این زمان تنها پایتخت اروپایی بود که گرچه متحمل خسارت های سنگین در جنگ جهانی دوم شده بود اما در نهایت با پیروزی آن را به پایان برده بود. این شهر به عنوان پل ورود محصولات فرهنگی پاپ حاصل از فرهنگ مصرفی عمل می کرد. لندن جایی بود که شرایط را برای ایجاد وقفه در جنبش مدرن و پوزیتیویسم سیام فراهم می کرد.
در ادامه به معرفی تعدادی از آثار وی می پردازیم
1. پارک دلاویلت 1982.1998
شهر پاریس در اطراف یک مرکز قدیمی بزرگ سازماندهی نشده بلکه به واسطه حومه های اطرافش، به سمت خارج گسترده شده است و خود نیز نقش یک کانون مرکزی را ایفا می نماید. پارک دلاویلت با مساحت ۱۲۵ آکر در حومه شمالی پاریس، بین دو ایستگاه مترو و در میان یک منطقه نیمه صنعتی با طبقه کارگر قرارگرفته است. طول پارک بیش از یک کیلومتر و عرض آن حدود ۷۰۰ متر است. در درون این پارک موزه بزرگ علم و صنعت، یک شهر موسیقی، تالار بزرگ و سالنی برای کنسرت های موسیقی راک قرار گرفته است.
در این پارک سه عامل به طور همزمان تداوم می یابند. ا- یکسری از رویدادها که خیال پردازی را تشویق می کنند که به طور معمول در پارک های قدیمی یافت نمی شود. ۲- مکان هایی که در آنها این خیال پردازی ها می توانند نیروی خود را از دست بدهند. ۳- پیشنهاد حرکت در فضایی از نقطه ها و خطوط منحنی که در داخل فضایی منظر سازی شده قرار دارند.
2. سالن کنسرت و مجتمع نمایشگاهی Rouen 2005-2014
3. برج مسکونی آبی نیویورک 2004 - 2007
جهت مطالعه کامل این مقاله،
اینجا را کلیک کنید.
4. پل (Bridge( 2008-2010
5. موزه و پارک Alesia 2003-2012
جهت طالعه کامل این مقاله،
اینجا را کلیک کنید.
6. مرکز فرهنگی
Anima 2012-2015
7. سالن کنسرت Le Rosey 2009-2014
برای مطالعه کامل مقاله،
اینجا را کلیک کنید.
8. موزه آکروپلیس 2001-2009
تحریریه معماری آرل
