معماری چهارراه دانشهاست. از آنجا كه شامل طراحي مي‌شود، در جستجوي خلاقيت است و از آنجا كه براي ساخته شدن نياز به فناوري دارد مرتبط با دانش و در جستجوي نوآوري‌هاي علمي. گاهي جستجوي خلاقيت زيباشناسانه، آن را به سمت توليد هر چه بيشتر زيبايي سوق داده و از تكنولوژي به نفع آن سود برده است و گاهي خود تكنولوژي را به عامل زيبايي تبديل كرده و در گسترش سمبليك آن كوشيده است.
معماري الگوريتميك نيز از زمان پيدايي تا كنون در هر دو زمينه خلاقيت‌هاي فرمي – فضايي و نوآوري‌هاي تكنولوژيكي فعاليت كرده است: اصول و ويژگي‌هایي همچون استفاده از سطوح نرم و سيال، ريز شدن اين سطوح به قطعات متشابه ولي غير همسان، تغييرات تدريجي فرم‌ها و قطعات، انطباق‌پذيري و پاسخگو بودن معماری و اجزا آن به شرايط دروني و بيروني پروژه و نظاير اينها، شعارهاي اصلي رفتارهاي فرمي – فضايي  معماري الگوریتمیک است حال آنكه تمايل به استفاده از تكنولوژي‌هاي پيشرفته طراحي و ساخت، حوزه‌هاي جديدي از نوآوري‌ را فراهم آورده است. تمرکز بر این حوزه‌هاي جديد، منطق تكنولوژي را از حد امكاناتي براي ساخت فراتر برده، به زيرساخت‌هاي اساسي معماري هدایت مي‌كند و ارزش‌ها و كيفيت‌هاي نقد و طراحي را فراهم مي‌نمايد.

با آرل در ادامه همراه باشید...