فاصله زمانی بین قرن دوازدهم تا اوایل قرن شانزدهم را اصطلاحاً هنر گوتیک می نامند. در سده هفدهم این سبک را با لحنی تحقیر آمیز به گوت ها
(Goths) یکی از اقوام بربر اروپایی نسبت دادند. هنر گوتیک از فرانسه آغاز شد و به انگلستان، اسپانیا و آلمان راه یافت. در آغاز دوره گوتیک، یعنی در حدود سال 1150 میلادی، ناحیه ای که گاهواره پرورش هنر گوتیک قرار گرفت، منحصر و محدود بود به ایالت ایل دو فرانس- یعنی شهر پاریس و حومه آن که قلمرو خاص پادشاهان فرانسه شمرده می شد. البته لازم به یادآوری است که شکل گیری
معماری گوتیک فرانسه ریشه در معماری انمگلستان در دوره رومانسک داشت. واژه گوتیک نخست در مورد هنر
معماری به کار رفت و در آن هنر بود که خصوصیات شیوه ی مذکور به خوبی بازشناخته شد. فقط در یکصد سال اخیر بوده که بحث درباره پیکر تراشی و نقاشی گوتیک نیز متداول گردیده است. کارشناسان تاریخ معماری مدرن در تقابل با دیدگاه های ساده ای که در گذشته وجود داشت، تعابیر پیچیده و سردرگم کننده ای از
معماری گوتیک به وجود آورده اند. به طور کلی سه رویکرد غالب حاکم است: رویکرد سازه ای، ظرافت بصری و سمبلیک.
با آرل در ادامه همراه باشید...