شنبه های نگاه آرل به تهران: میدان ولیعصر (پلازای ولیعصر)

این پروژه شهری در تهران به صورت گودال باغچه ای در میدان ولیعصر و در اواخر اسفند ماه سال 95 افتتاح گشته که علاوه برکارکردهای حمل و نقل عمومی فضایی برای گذرعابرین پیاده را نیز در خود جای داده‌است. این مجموعه علاوه بر زیر گذر عابران پیاده، ایستگاه تقاطعی برای خط های ٣ و ٦ مترو تهران نیز محسوب می شود.
 به اعتقاد کارشناسان حوزه شهری، دستگاه مدیریت شهری باید زمینه های ایجاد چنین فضاهایی را در کلان شهرهایی مانند تهران که موجب ایجاد فضایی دوست داشتنی و در نتیجه آرامش روانی برای شهروندان می شود، بیش از پیش مهیا سازد. این مجموعه در ٧ طبقه ساخته شده و تا ٣٧ متر در زیر زمین تأسیسات و سازه دارد.

کلمه پلازا که به این فضای شهری نسبت داده می شود کلمه ای با ریشه اسپانیایی و به معنای محل و معبری است که در آن پیاده رو بر سواره‌رو و خودرو غلبه داشته و برای استراحت موقت عابران تعبیه می‌شود.

هدف اصلی از ایجاد پلازاها  به وجود آوردن مکانی برای پیاده روی، نشستن، غذا خوردن، گفت و گو و تماشای محیط اطراف است، می توانند در هر فضای باز، با رعایت معیارها و ضوابطی، احداث شود.

امروزه میدان ولیعصر که سال ها به دلیل فعالیت های عمرانی مترو دور تا دور آن با بنرهای تبلیغاتی پوشیده شده بود تغییر چهره داده و تبدیل به یکی از پلازهای شهر تهران شده است که به گفته مسئولان شهری، پلازای میدان ولیعصر اولین پلازای شهری در متروی تهران است که با الهام از معماری سنتی ایرانی طراحی و اجرا شده است.

بر خلاف تصور عموم انگیزه ایجاد این پروژه ایجاد فضای تجاری یا اداری نیست و پیش بینی برای این موضوع نشده است. بنابراین این بنا با ۷ طبقه منفی قصد تامین اعتبار برای مترو نداشته و بیشتر به منظور ایجاد فضایی برای عابران پیاده بوده که البته می تواند مسیری برای ورود یا خروج به مترو نیز باشد.
لازم به ذکر است  ۴۵ دستگاه پله برقی در مجموع ۷ طبقه نصب شده است. عمق بخش مرکزی پلازا ۱۲ متر و عمق سکوی