مدرسه معماری کوپر یونیون نیویورک

نویسنده : تحریریه معماری آرل

تاریخ : چهارشنبه , ۱۳۹۶/۰۵/۰۴ ۱۲:۱۶

جان هیداک:

استاد مدرسه کوپر یونیون بود – 10 سال تدریس کرد – حدودا 20 سال رئیس آن بود تا آخر عمر. (2001 فوت کرد) او تاثیر زیادی بر روی دانشجویان معماری گذاشت از جمله دانیل لیبسکیند از شاگردان او بود. شیگرو بان و بهرام شیردل از شاگردان او بودند. او بحثی مطرح کرد تحت عنوان معماری معماری یا همان علم معماری یا رشته معماری. او معتقد بود رشته چیزیست که ما از طریق تحقیق و پژوهش می توانیم آن را به دست آوریم و در نقطه مقابل حرفه معماری قرار می گیرد. حرفه کاری است که یاد می گیریم از طریق تکرار آن را ادامه می دهیم و به تحقیق دست نمی زنیم و این جدای از رشته معماری است. او بحث تئوری را در مدرسه کوپر یونیون بسیار جدی پی می گرفت.

مدرسه کوپر واقع در میدان 41 کوپردارای ساختمان کالج های تدریس هنر و معماری و مهندسی است.

ساختمان در پوسته فولاد ضد زنگ پیچیده شده است و راهروی گسترده 6 متری مارپیچ دراطراف دهلیز مرکزی برای دسترسی بین مکان جلسه و گفتگو ها میان رشته هادر نظر گرفته شده است.

توقف آسانسور های اصلی ساختمان فقط در طبقه اول و پنجم و هشتم به افزایش فعالیت های فیزیکی دانش آموزان کمک می کند.

موسسه کوپر مشتاق به ایجاد ساختمانی بود که بتواند منعکس کننده هدف موسسه ، ارزش ها و آرمان های خود را به عنوان یک مرکز امورش پیشرفته وخلاقانه در هنر و معماری و مهندسی نشان دهد که به یک مرکزفرهنگی و فکری مشهور در نیویورک تبدیل شود.

داخل ساختمان به گونه ای است که روابط بین 3 کالج به خوبی بر قرار شود.
هسته عمودی در قلب ساختمان به عنوان فضایی مرکزی برای مبادله رسمی اجتماعی و فکری و نمونه خلاق در ساختمان جدید نمود پیدا کرده است.

از لابی ای با دو ورودی بلند , با پله های قابل توجه ای در طبقه چهارم به سالن دانش اموزان خواهیم رسید و از آنجا به شهر مشرف خواهیم بود و در طبقه پنجم ونهم لابی مشرف به اسمان خواهیم داشت که سالن داشجویی و اتاق سمینار و سالنی مشرف به شهر با فضایی سامان یافته در انجا خواهیم داشت

فیزیک و بصری ساختمان کمک می کند کالج با محله خود ادغام شود. نمای شفاف در سطح خیابان، دعوت محیط برای مشاهده و شرکت در از فعالیت های موجود تشویق می کند. بسیاری از توابع عمومی (از جمله فضای خرده فروشی و یک نمایشگاه لابی) در سطح زمین واقع شده است، و گالری دوم و یک سالن 200 صندلی از خیابان می توان به راحتی در دسترس است.

مدرسه کوپر با رعایت اصول معماری پایدار و انرژی کارامد و با مصالح فولاد و شیشه پوسته ای مطلوب در ساختمان طراحی شده است.
عملکرد ساختمان از طریق کنترل نور روز ,مصرف انرژی و تویه طبیعی گزینشی است (به مقتضای زمان از انها استفاده خواهد شد)
سیستم دو پوسته اجازه می دهد تا برای افزایش عملکرد و ترکیب پویا در سطوح مختلف از پانل های قابل تغییر و نمای های متفاوت و متنوع استفاده کرد ونیزباعث کاهش هجوم تابش گرما در تابستان وکنترل دمای محیط داخلی خواهد شد.

امکانات کالبدی

در این مدرسه تلاش شده است تا فضای کار و تمرین مناسب برای تحصیل دانشجویان در اختیار ایشان قرار گیرد. بیش از 4 هزار متر مربع، کارگاه برای استودیوهای معماری در نظر گرفته شده که این موضوع باعث می شود هر دانشجویی بتواند میز ترسیم و فضای کار مخصوص به خود را داشته باشد ضمن آن که از امکان وجود رایانه و نرم افزارهای کامپیوتری بهره می برد. در استودیوهای معماری، کنترل و پیشبرد پروژه با استفاده از ابزار ترسیم دو بعدی، سه بعدی، مدل سازی و ساخت انیمیشن (تصاویر متحرک) تحت نظارت اساتید انجام می شود و تمامی استودیوها مجهز به ابزار نمایش تصویر، اینترنت و شبکه داخلی هستند.

مساحت مدرسه کوپر

شروع ساخت: 13 نوامبر، 2006
افتتاحیه : سپتامبر 15، 2009
حجم فضا: 175.000 فوت مربع ناخالص، (نه داستان به همراه دو زیر کلاس، ارتفاع: 135 فوت)
آزمایشگاه: 39،000 فوت مربع
استودیو: 10،000 فوت مربع
کلاس: 15،400 فوت مربع
دانشجویی فضا: 5080 فوت مربع
فضاهای عمومی (فردریک P. رز سالن اجتماعات، اتاق، صفحه Menschel ژاک و ناتاشا Gelman سالن انتظار نمایشگاه و گالری): 8800 فوت مربع

سایت مساحت: 18،000 فوت مربع
حجم: 180.000 فوت مربع ناخالص
نام برنامه: امکانات عمومی از جمله نمایشگاه، سالن 200 صندلی، سالن و فضای چند منظوره پوسته، فضای خرده فروشی در کنار خیابان سوم، 15،000 SF از کلاس های درس (تقریبی)، 40،000 SF آزمایشگاه (تقریبی)، 10،000 SF استودیو آموزش هنر ها و فضاهای کاری، 12،000 SF از موسسه و فضای فعالیت های دانشجویی (تقریبی)، 15،000 SF دفاتر اداری و دانشکده (تقریبی)، 4،000 SF از مرکز کامپیوتر متمرکز (تقریبی).

عکس های از دیاگرام ، اسکیس و نما از مدرسه کوپر در زیر مشاهده کنید.

برنامه آموزشی

آموزش معماری در ایالات متحده آمریکا تا پایان جنگ جهانی دوم، بیش تر دنباله رو و پیرو سرسخت نئوکلاسیک و شیوه های آموزشی قرن نوزدهم مدرسه بوزار پاریس بود. اما با حضور والتر گروپیوس در هاروارد در سال 1938، سلطه بوزار به سرعت در هم شکست و جای خود را به فن آوری آموزشی ضد کلاسیک داد که مدت ها پیش، گروپیوس آن را در مدرسه معماری باووهاوس به وجود آورده بود.

«جان هیداک که در ابتدا، یک مدرنیت و پیرو اندیشه های لو کوربوزیه به شمار می رفت از نخستین معمارانی بود که تشخیص داد، شیوه های آموزشی و سنت معمول در باوهاوس علی رغم کنار زدن شیوه های بوزاری، هنوز به همان اندازه دارای محدودیت است. هیداک معتقد بود که الگوی مدرنیستی، عمیقاً ضد روشنفکری است و مدرنیسم سطح معماری را تا حد راه حل های تکتونیک و کاربردی پایین می آورد»

در حال حاضر آموزش معماری در مقطع لیسانس در مدرسه معماری «اروین س. چنین» در مجتمع مذکور، در دوره ای پنج ساله انجام می شود. شالوده فلسفی این مدرسه را روابط پیچیده مبتنی بر هم زیستی آموزش، پژوهش، مباحث نظری و عملی و هم چنین طیف گسترده کوشش های خلاقانه مربوط به توسعه معماری هدفمند تشکیل می دهد.

سال اول: فن معماری، مقدمات دروس فنی، طراحی با دست آزاد، تاریخ معماری یک، برنامه نویسی کامپیوتر، هندسه توصیفی، ادبیات اشکال و بیان.

سال دوم: طراحی (2)، سازه (1)، تاریخ معماری (2)، حساب و تحلیل هندسی، مفاهیم فیزیک.

سال سوم: طراحی (3)، سازه (2)، فناوری محیطی (1)، فناوری ساختمان، ساخت جوامع مدرن، دروس انتخابی.

سال چهارم: طراحی (4)، سازه (3)، مدیریت ساختمان، فناوری محیطی (2)، دروس انتخابی.

سال پنجم: تز (پایان نامه)، سازه (4)، طراحی شهری، تمرین های حرفه ای، مفاهیم پیشرفته، دروس انتخابی.

نتیجه گیری

هدف اصلی سیستم آموزش در این مدرسه آن است که بتواند معمارانی را تربیت کند که دانش و مهارتشان بر اساس فهم ژرف و درستی از مسائل اجتماعی، زییبایی شناسی و تکنولوژی محیطی شکل گیرد. در طول دوره پنج ساله آموزش معماری بر ارتباط میان معماری و دیگر رشته های خلاقانه تأکید می شود. دانشجویان تشویق می شوند که به قدرت و مهارت بیان خودشان (افکار و عقایدشان) دست یابند و آن را با ابزار گفتاری و بصری ابراز کنند.