معماری پایدار انستیتوی علوم محیطی و تکنولوژی

معماری پایدار تنها در استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست تعریف نمی شود، بلکه بنا بر نگرش جدید پایداری، طراحی معماری باید پاسخگوی نیازهای آینده ی مردم دنیا باشد. انستیتوی علوم محیطی و تکنولوژی، با دریافت نشان طلای LEED در کارآمدی انرژی، پاسخگوی اهداف گفته شده می باشد. به دور ساختمان، پوسته ای خارجی پیچیده شده است. این پوسته توانایی پاسخگویی به شرایط اقلیمی مختلف را دارد، موجب کاهش 62 درصدی مصرف انرژی می شود و مصرف آب را نیز تا میزان 90 درصد کاهش می دهد.





این پوسته از شاترهایی از جنس پلی کربنات تشکیل شده است که باعث متعادل کردن دمای داخل می شوند. اطلاعات مربوط به دما، رطوبت و میزان دی اکسید کربن از طریق سنسورهایی دریافت و به سیستم کامپیوتری مرکزی فرستاده می شود و کامپیوتر مرکزی بنا به شرایط محیطی، به شاترهای پوسته ی خارجی فرمان باز شدن یا بسته شدن می دهد و این موجب بهینه سازی شرایط محیطی داخل ساختمان خواهد شد. بدین ترتیب نیاز به استفاده از سوخت های تجدیدناپذیر برای تنظیم دمای داخل ساختمان به میزان زیادی کاهش می یابد در عین حال دمای داخل در تمام طول سال دمایی مطلوب خواهد بود. برای حفظ تعادل رطوبتی فضاها نیز گیاهانی در دور ساختمان کاشته شده اند.





این انستیتو به کمک تجهیزات ذخیره سازی آب باران، تصفیه ی آب و استفاده ی مجدد از آن توانسته است مصرف آب را تا میزان 90 درصد کاهش دهد. گفتنی است که از آبهای تصفیه شده در مصارف آبیاری گیاهان استفاده می شود. از بخشهای جامد باقی مانده در فاضلاب نیز در تولید کود استفاده می شود. علاوه بر مسایل گفته شده، در ساخت بنا از مصالح تجدیدپذیر و بادوام استفاده شده است.





این ساختمان بتنی 9400 مترمربعی از 7 طبقه تشکیل شده است. (دو طبقه زیر زمین و 5 طبقه) و دارای شاترها و بازشوهای بزرگی است. دیوار بیشتر فضاهای داخلی از چوب پوشیده شده است. همچنین فضاهای داخلی به دور آتریومی مرکزی قرار دارند و از نور طبیعی در طول روز استفاده می کنند. این انستیتو با هزینه ای بالغ بر 8 میلیون دلار ساخته و در اکتبر سال 2014 افتتاح شد.